Εκεί που ζουν οι δράκοι…
Δρακόλιμνη 2.050 μ. υψόμετρο
Κάποτε, σε δύο μακρινά βουνά, υπήρχαν δύο δυνατοί δράκοι! Ο καθένας είχε περιπλανηθεί πολύ, πριν αποφασίσει ποια εντυπωσιακή βουνοκορφή θα διάλεγε για το σπιτικό του. Και οι δύο βρήκαν το δρόμο τους στην οροσειρά της Ηπείρου, μια υπέροχη περιοχή της Ελλάδας. Ένας από αυτούς επέλεξε μια λίμνη στην κορυφή του βουνού Σμόλικα, τη δεύτερη υψηλότερη στην Ελλάδα. Ο δράκος μας 😊 προτίμησε μια πανέμορφη αλπική λίμνη ακριβώς κάτω από τη Γκαμήλα, την ψηλότερη κορυφή (2.497 μ.) του βουνού της Τύμφης.
Έτσι, όπως συμβαίνει συνήθως σε θρύλους και παραμύθια, ξεκίνησε μία έντονη διαμάχη, όπου ο καθένας τους προσπαθούσε να υπερισχύσει – στην περίπτωσή τους μέσω ενός διαγωνισμού ομορφιάς, ποιά λίμνη είναι ομορφότερη – το έβαλαν σε ψηφοφορία, ποιος ξέρει; Χμ, μάλλον αυτό δεν είχε εφευρεθεί ακόμη, οπότε το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να βρυχώνται και να ουρλιάζουν (μπορείτε να το φανταστείτε αυτό;) «η λίμνη μου είναι πιο όμορφη από τη δική σου!» Και να ρίχνουν πέτρες ο ένας στον άλλο. Τόσο πεισματάρηδες, ναι! Κι έτσι, κάθε λίμνη είναι στολισμένη με βράχια από την άλλη. Οι όχθες της λίμνης του Σμόλικα είναι λευκές με μαύρες πέτρες, ενώ της Τύμφης είναι μαύρες με άσπρες πέτρες.
Οι θρύλοι δεν λένε ψέματα, εξάλλου…
Ένα γαλάζιο αλπικό στολίδι, στεφανωμένο από υπέροχες βουνοκορφές, που οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι απομεινάρι της εποχής των παγετώνων.
Ορεινή πεζοπορία, με απώτερο στόχο την επίσκεψη, για άλλη μια φορά – μετά από μια υπόσχεση που έδωσα πριν από τριάντα χρόνια – της ξακουστής λίμνης της Τύμφης, και τους υπέροχους κατοίκους της, τους αμφίβιους αλπικούς τρίτωνες, ή απλά… δρακάκια.
Αν και είχα κάνει την ανάβαση εδώ και πολλά χρόνια, θυμάμαι το μονοπάτι τόσο έντονα. Παρ’ όλα αυτά, η έκπληξή μου είναι τεράστια, κοιτάζοντας γύρω μου όλο αυτό το καταπράσινο τοπίο και το χιόνι στις βουνοκορφές. Βλέπετε, η πρώτη μου επίσκεψη έγινε καλοκαίρι, οπότε εκτός από τον εξαιρετικά ζεστό καιρό, ολόκληρο το τοπίο ήταν ξηρό σαν μια άγονη έρημος. Αντίθετα τώρα, η απότομη ανηφορική διαδρομή που ξεκινά από το Μικρό Πάπιγκο, διασχίζει ένα πανέμορφο δάσος, το οποίο φαίνεται να έχει επεκταθεί σημαντικά από την τελευταία μου επίσκεψη, με βελανιδιές, κυπαρίσσια, πυκνή βλάστηση και λουλούδια όλων των ειδών και χρωμάτων.
Παντού γύρω μας, η φύση μεγαλουργεί…
Καθώς το μονοπάτι πλησιάζει στο ορεινό καταφύγιο, φέρνει τον πεζοπόρο όλο και πιο κοντά στους μαγευτικούς «πύργους της Αστράκας», ένα από τα πιο εντυπωσιακά ορεινά συμπλέγματα που έχω δει ποτέ. Είναι απότομο και απαιτητικό, λόγω της μεγάλης διαφοράς υψομέτρου (1.000μ.) Η ανηφορική διαδρομή μοιάζει ατελείωτη, αν και οι συνεχείς τραβέρσες προσπαθούν να «ξεγελάσουν» το υψόμετρο. Μόνο το τραγούδι των πουλιών και οι ήχοι των ζώων συνοδεύουν το βήμα, και οι διάφορες πηγές αναζωογονούν τον επισκέπτη. Παρόλο που σταδιακά το τοπίο αλλάζει, κυρίαρχο χρώμα είναι το πράσινο, με την χαμηλή, πλέον, βλάστηση και αρκετούς βραχώδεις σχηματισμούς να τονίζουν ότι πλέον έχουμε περάσει στην αλπική ζώνη.
…mountains all around me
reaching out to heaven…
Και, καθώς φτάνουμε στην κορυφή, το δέος!
Ένα διάσελο, τόσο εντυπωσιακό, που μοιάζει σαν να αιωρείται στον αέρα! Είναι τόσο ήσυχα τώρα, ένα ελαφρύ αεράκι και ο ήχος από τις υπέροχες καλιακούδες που πετούν τριγύρω…
Από το καταφύγιο, κοιτάζω το επόμενο κομμάτι της πορείας μας, και δεν μπορώ να πιστέψω τα μάτια μου. Ενθουσιασμένη, προσπαθώ να απορροφήσω αυτό το υπέροχο πανόραμα γύρω και κάτω! Μια υπέροχη λίμνη, ένα εντυπωσιακό τιρκουάζ κόσμημα που στολίζει την οροσειρά, με έναν δυνατό καταρράκτη δίπλα του και ω, μια αφθονία λουλουδιών παντού! Δυστυχώς, όλη αυτή η ομορφιά είναι παροδική, γιατί η λίμνη ξεραίνεται το καλοκαίρι, κι εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί οι κάτοικοι ονομάζουν Ξερόλακκα αυτό το αριστούργημα.
Τα μάτια μου είναι υγρά, νιώθω περήφανη που έφτασα ξανά εδώ. Για λίγο, νιώθω τον πειρασμό να μείνω εδώ και να απολαύσω για ώρες την υπέροχη θέα, όμως η έντονη επιθυμία να την επισκεφτώ ξανά υπερισχύει.
Ο δρόμος προς τη Δρακόλιμνη είναι αρκετά απαιτητικός, ένα απότομο και στενό κατηφορικό μονοπάτι, γεμάτο ολισθηρά βράχια, και στη συνέχεια η τελική ανηφορική διαδρομή. Ενδιάμεσα, τα πράσινα λιβάδια, τα λουλούδια, ένα κοπάδι αλόγων που τριγυρίζουν μια έγκυο φοράδα… Ένας πεζοπόρος μόνος ανεβαίνει, δύο από αυτούς κατεβαίνουν με ένα έντονο χαμόγελο ικανοποίησης στα πρόσωπά τους.
Λίγο ακόμα… Ξέρω, θυμάμαι! Την βλέπεις, εκεί που δεν το περιμένεις!
Η λίμνη φανερώνεται ξαφνικά και κόβει την ανάσα, στολισμένη από τις χιονισμένες κορυφές της Αστράκας και του Πλόσκου, ενώ η Γκαμήλα αντανακλάται επίσης στα νερά της. Εξ’ ου και το άλλο της όνομα, η Δρακόλιμνη της Γκαμήλας. Ο καιρός αλλάζει γρήγορα, γκρίζα σύννεφα μας περιβάλλουν και ο αέρας δυναμώνει αρκετά. Τα χρώματα είναι διαφορετικά τώρα, η λίμνη σκοτεινιάζει, και τα άγρια κατσίκια που τρέχουν στην κορυφογραμμή συμβάλλουν στη δημιουργία μιας απόκοσμης ατμόσφαιρας.
…and if you find that moment,
it lasts forever…
Τώρα, ναι! πιστεύεις τα πάντα για τους θρύλους και τους δράκους…
Στο παρελθόν είχα κολυμπήσει στην λίμνη, παρέα με τα παιχνιδιάρικα αμφίβια. Τώρα, παρόλο που δεν υπάρχει καμία σήμανση που να το απαγορεύει, δεν θέλαμε να τα ενοχλήσουμε. Μας έφτανε να περπατάμε στις όχθες της λίμνης, προσπαθώντας να ανακαλύψουμε όλο και περισσότερες μικροσκοπικές σαλαμάνδρες.
Συνολική διαδρομή 24,5 χιλιόμετρα, με διαφορά υψόμετρου 1.000 μέτρων. Πρέπει να το ζήσετε αυτό, τουλάχιστον μία φορά στη ζωή σας!
Σου κλέβει την ανάσα, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
…wild and full of colours
standing proud forever.
curly birthday – Planet earth
Wishes to friends all over the world [...]
The magic of Yogyakarta and the sacred echoes of Prambanan
https://www.youtube.com/watch?v=_Yj-cSL0VCI&t=8s The magic of Yogyakarta and the [...]
The one where I interviewed my friends about Iron Maiden
https://www.youtube.com/watch?v=qOwyTAeSIsI&feature=youtu.be Like a mirage riding on the [...]
Οι γυναίκες-καμηλοπαρδάλεις της Βιρμανίας – Lake Inle, Myanmar
story in english : https://curlynomad.com/asia/myanmar-giraffe-women/ Γνωρίζοντας τις γυναίκες-καμηλοπαρδάλεις [...]
Παρέα με τους ουρακοτάγκους μέσα στην ζούγκλα – Bukit Lawang, Sumatra – Indonesia
Συναντώντας τους πανέξυπνους, ευγενικούς γίγαντες του τροπικού δάσους Gunung [...]
Σκαρφαλώνοντας ένα ενεργό ηφαίστειο – Bromo, East Java – Indonesia
Σκαρφαλώνοντας στον βωμό του θεού Brahma Το [...]
Leave A Comment